Onbeskaamd Afrikaans!

Welkom aan alle nuwe intekenare!

Hier is ons nou in die nuwe jaar! Al wil graag alle intekenare en ander lesers 'n voorspoedige, veilige en gesonde 2008 toewens!

Vir die van julle wat nog nie genoeg poeding oor die vakansie gehad het nie, ek het nog poedingresepte verder na onder. Ek kan nie alleen gewig aansit nie! A-nee-a!

Net om te laat weet dat ek enigiets wat ek in my epos ontvang en wat ek voel hier geplaas kan word, dit plaas ek. As daar dalk kopiereg op is laat weet my, dalk haal ek dit af.

Weereens het ek lekkerlees Afrikaanse artikels deur onder andere Minette Brink, Estelle de Bruyn en Annelie Botes. Ek is seker julle sal dit geniet!  Ook is daar 'n insiggewende artikel deur Dr. S T Potgieter.

En onthou tog om my besoekersboek te teken? Hy was vir 'n hele tydjie aflyn maar is nou weer terug.

Net een miljoen?

 Klik hier om jou kaartjie te kry en droom GROOT.

Ons is toe mos op Geloftedag by Bloedrivier, wat 'n ondervinding. Hier is die storie en fotos:

Geloftedagfotos: http://share.shutterfly.com/action/welcome?sid=0CaMmLhy0bsWGN 

Geloftedag – 16 Desember 2007 - Bloedrivier  

Die gevoel van opgewondenheid het al begin toe ons op die grondpad na die Bloedrivier-terrein afdraai.
By die terrein aangekom het die hoeveelheid mense daar my opgeval. Dit was ‘n feestelike stemming met vlae van die verkillende Boere-republieke wat oral gewapper het. Mense het al vir die vorige paar dae in die “laer” kampeer. Daar was “kenmekaar” geleentheid, boodskappe is uitgesaai, aand-kampvure met volksang, klei-os maak, jukskei en ander aktiwiteite om die mense besig te hou. Die kampkommandant se ten was omring deur tien vlae van die Boererepublieke.
Ons was net betyds vir die verrigtinge wat om 9 uur in die laer sou begin. Die hoogtepunt sou die herbevestiging deur die teenwoordiges van die Gelofte wees.
Toe ek die laer binnestap is dit asof ek deur ‘n onsigbare poort loop en 169 jaar in die verlede geplaas word.
In my geestesoog beleef ek daardie Sondag van die Slag van Bloedrivier. Ek hoor die geskree van die stormende Zoeloe impi’s en die geweervuur van die Boere. Ek sien die digte rook van die kruitdampe, die diere wat verbouereerd rondmaal en ek hoor weer die aanhoudende , aanhoudende geweervuur. Skielik is ek weer terug in die hede en ek voel die hare op my arms regop staan.
Plekke is ingeneem op kampstoele of sommer so op die grond. Net na 9 het die perdekommando die laer binnegekom, die voorste tien ruiters elkeen met ‘n Boererepublieks- of Voortrekkervlag. Soos elke vlag in ‘n halfsirkel geplant is, is die herkoms van die vlag verduidelik.
Dan word daar uit volle bors gesing en na ‘n kort toespraak en gebed, vind die hoogtepunt van die dag plaas. Almal teenwoordig herbevestig hardop die Gelofte, ‘n paar honderd Christen Afrikaners verenig in hulle opregtheid.
Die verrigtinge in die laer word afgesluit met die sing van al vier verse van die Stem. Ai, hoe wonderlik is dit nie om weereens die Stem te sing soos dit moet gesing word, in Afrikaans!
Ons beweeg daarna almal na die saal toe vir die Geloftediens.
Gedurende voorsang sing ‘n nuwe sangeressie, Coreen, ‘n liedjie oor Bloedrivier wat spesiaal vir die geloftefees geskryf is, ‘n toekomstige treffer as daar ooit een was!
Dan sing almal Psalm 146 en die diens se teks kom uit Lukas 11.
Ter afsluiting sing almal die Onse Vader.
Na ‘n kort pouse volg ‘n historiese voordrag en daarna is dit piekniektyd en gesellig saam verkeer.
So loop ‘n baie spesiale dag ten einde en in stilte pak ons die lang pad huistoe aan. Die gebeure van die dag nog te vars in die geheue vir vir onbelangrike praatjies.
Dag van versoening?  Ek is oortuig nie een van die mense daar het aan versoening gedink nie, dit was Geloftedag, en die herbevestiging daarvan het alles daar oorheers.

Hierdie brief is maar net 'n klein deel van die Peterjasie internet ondervinding. Klik gerus hier en gaan besoek my webwerf, daar is regtig iets van alles, en alles in Afrikaans.

Klik hier om te gaan lees wat hulle alles daar in die vreemde aanvang.

Ek beskou Anna Eksteen as die koningin va Resepte eBoeke in Afrikaans. Sy het nou al 'n hele versameling van resepte eBoeke wat enige kossoort dek, en dit in Afrikaans! eResepteboeke is goedkoop en geen posgeld is betaalbaar nie, die boeke word per epos gestuur en is in 'n japtrap by jou. Klik gerus hier en kyk na haar resepteboeke en bestel gerus een, of sommer 'n paar! As jy besluit om van haar boeke te bestel en jy noem dat jy daarvan hier te hore gekom het, sluit sy my Kampkosresepteboek gratis in!

Robert Jansen van Vuuren stuur vir my die volgende, ek weet darem nie so mooi nie.......

Engelse potbrood

Plaas witbrood langs mekaar in 'n tertbak. Engelse mense sny die korsies af.
Smeer mayonaise oor. Sprinkel dan kaas oor.
Plaas weer brood bo-op en hou so aan tot vir genoeg mense of tot bak vol is.
Gooi dan room oor alles.
Bak in oond, 180 grade tot brood onder bruin, [ soos toast ] .
As jy van souserige ding hou gooi baie mayonaise en room, ens.

Bedien warm.

Nou en dan kry ek 'n bevlieging en dan probeer ek oot iets skryf. Ek kan nie sing nie, so ek probeer maar skryf! Ek hoop nie ek verloor teveel intekenare nie, laat maar weet wat julle dink!

Ek het toe mos ingeskryf vir Huisgenoot se Kersverhaal-kompetisie, geen prys gewen nie, maar hier is my poging:

Die Kersgeskenk
Peter Thomas

Dis die dag voor Kersfees.

Ek en my wederhelf, is oppad na die plaaslike ouetehuis. Sedert my pa, wat ‘n inwoner daar was en presies drie jaar gelede oorlede is, neem ons elke jaar Kersgeskies vir die inwoners.
Ons hou stil voor die gebou en elkeen haal ‘n groot sak vol geskenke uit die kattebak. Binne gekom, stap sy na die vroue vleuel en ek loop die blinkgepoleerde gang af na die mansafdeling.
By elke kamer gaan ek in en gee ‘n geskenkie af. Die inwoners is uitgehonger vir geselskap en dis eers laatoggend toe ek by die laaste kamer instap. Oom Nathan se kamer.
Oom Nathan en my pa was vriende en ek kuier altyd lekker by hom.
Sy oë blink toe ek sy pakkie oorhandig.
“Ek hoop dis tjoklits,” sê hy terwyl hy dit in die laai van sy bedkassie wegbêre.
Ek sit nog ‘n rukkie by hom en gesels.
Hy is weer op sy gunsteling onderwerp, sy wedervaringe gedurende die Tweede Wêreldoorlog toe hy in Noord Afrika diens gedoen het. Dan vertel hy weereens van sy verloofde, Beth,  wat hom vir ‘n ander man gelos het terwyl hy weg was. Hulle het albei in Londen gewoon en het ‘n maand voor die oorlog uitgebreek het, verloof geraak. Sy was ‘n winkelassistent en hy ‘n soldaat in die weermag.
Soos alle verliefdes, het hulle ewige trou aan mekaar gesweer. In die begin was daar gereeld briewe, maar toe tref ‘n ramp hom. Sy tenk word deur ‘n mortier getref en hy is met ernstige beserings afgevoer na ‘n veldhospitaal toe, daarna na ‘n plaaslike hospitaal waar hy vir meer as drie maande aangesterk het. Namate sy gesondheid verbeter het, het hy begin navraag doen oor enige pos van Beth, altyd was die antwoord dieselfde. Briewe wat hy geskryf het was nooit beantwoord nie.
Hy het toe maar aanvaar dat sy liewe Beth moed opgegee het nadat sy vir so lank nie van hom gehoor het nie.
Hy is later ontslaan en in Londen aangekom, was hy verpletter om te sien dat die buurt waar Beth gewoon het verpletter was deur die Duitsers se bomaanvalle.  Ook die winkel waar sy werksaam was, is heeltemal vernietig. Na maande se vrugtelose gesoek het hy aanvaar dat Beth moes omgekom het in die aanvalle wat Londen nag na nag geteister het. Kort daarnan het hy verhuis Suid Afrika toe om ‘n nuwe lewe te begin. Ons kuier lekker vir nog ‘n uur of so toe my vrou saggies aan die deur klop en aandui dat ons moet aanstaltes maak.
Oppad huis toe gaan die gesprek oor die spesifieke twee oumensies, Tannie Liz en Oom Nathan. Ons stem saam dat dit so tragies is dat die oorlog soveel mooi verhoudings tot niet laat gaan het. Ek vra uit oor Tannie Liz se omstandighede. My vrou vertel dat  Beth in Londen woonagtig was en pas verloof geraak het toe die oorlog uitbreek en haar verloofde, Jonathan weg is Noord Afrika toe.
Ek voel hoe kry ek hoendervleis en gaan parkeer in die eerste en beste parkeerplek.
“En nou?,” vra my vrou, “is daar iets verkeerd?”
“Ek weet nie, maar sê nou net….” prewel ek.
“Hoe bedoel jy nou?” vra sy so half opgewonde, sy kan sien dat iets my geweldig pla.
“Tant Liz en Oom Nathan, kan jy dit nie sien nie? Dink jy dit kan moontlik wees?” ek is nou heel opgewonde, oortuig dat ek iets hier beet het.
“Hoe bedoel jy nou?” sy snap nog nie wat ek probeer sê nie.
“Dink net, Jonathan en Nathan, Beth en Liz, verloof, oorlog,” rammel ek my gedagtes af.
Sy staar my met groot oë aan, “Dis ongelooflik, maar ek dink jy kan reg wees, draai om, ons moet gaan seker maak.”
By die ouetehuis aangekom is ek dadelik na Oom Nathan toe en my vrou na Tannie Liz se kamer.
Ons plan is om soveel moontlik van die twee se verloofdes uit te vind en dan ons bevindinge te vergelyk. ‘n Halfuur later is ons in die sitkamer met ons “bewyse”.
“Ek dink ons is reg,” my vrou is nou heel opgewonde, “Tannie Liz het haar verloofde Jonathan genoem!”
“En Oom Nathan het sy verloofde Beth genoem!” ek kan my opgewondenheid nie beteuel nie.
“En hier is die finale bewys,” kom dit triomfantelik van my vrou, “Liz het vir my ‘n foto van Nathan gegee.”
Met bewende hande vat ek die foto by haar, die foto van ‘n jong soldaat, onmiskenbaar Oom Nathan.
Ons kyk mekaar aan, “Weet jy wat dit beteken?”
Ek voel skoon aangedaan en die trane loop by my vrou se wange af.
Sonder om verder te praat drafstap ons in die gang af na Oom Nathan se kamer.
“My maggies, is jy alweer hier, ou seun?” glimlag hy ons toe.
“Ja, Oom, kom saam, ek wil Oom aan iemand gaan voorstel,” Ek help hom uit sy gemakstoel uit.
Stadig beweeg ons in die gang af na die aangrensende vleuel van die tehuis.
Ons sien Tannie Liz in die sitkamer in die sonnetjie op ‘n rusbank sit. In die sitkamer heers ‘n Kersatmosfeer. Die vertrek is versier met dle allermooiste versiersels met ‘n groot Kersboom met liggies wat flikkerin die een hoek. Ons stap na haar toe. Sy kyk vraend op van haar hekelwerk.
“Kan ek Tannie aan iemand voorstel?” Haar gesig verstar as sy na Oom Nathan kyk, dit lyk of sy ‘n spook gesien het.
“Jonathan?” kom dit huiwerig van haar.
“Beth?” antwoord hy, die ongeloof duidelik in sy stem.
Huiwerig gaan sit hy langs haar. Met ‘n bewerige hand streel hy oor haar wang en neem haar dan in sy arms. Sy snik saggies.
My wederhelf pluk aan my mou en dui aan dat ons moet spore maak.
Net toe ons omdraai sê Tannie Liz met ‘n betraande gesig, “Dankie julle, vir die beste Kersgeskenk ooit.”
Presies ‘n week later is ons eregaste op die grootste troue wat nog by die ouetehuis plaasgevind het.

Ek plaas graag weer en van Minette se artikels, ek verlees my altyd an haar skryfstyl, soos sy skryf, so is sy. Ek sien ook dat daar nou van Minette se artikels in Wegbreek verskyn, gaan kyk gerus!

Lekker lees!

Amal wag.

Vir die skip om te kom. Vir die een wat die hart gaan heelmaak. Vir payday. Vir beter dae.
Daar hang 'n sadness oor die afwagtendes. Soos siekes in 'n spreekkamer wat weet dat die dokter op onbepaalde verlof is. Ons is so vasgevang in die alledaagse roetine van oorlewing dat ons nie meer weet wat om te verwag nie.
Tien jaar terug se drome het vervaag in die niet. In 'n 'ek-dink-nie-ek-kan-dit-meer-doen-nie'. Sê wie?
Elke dag brul met uitdagings en moontlikhede.
Ons moet net nie toelaat dat ongelukkige mense ons spontaneïteit onderdruk nie.
Soos die naweek op Swakop. Ek sit op die sypaadjie en eet slaptjips in bruinpapier. Ghries op die wange. Seebries in die hare. Winterson op die rug. Advertensie-materiaal. Suur tannie stap verby en klik verontwaardig. Ongehoord, skril sy vir haar oordonderde man wat met dooie oë agterna sleep. Ek kyk haar al kouend agterna en ek sidder. Wat is ongehoord, sou ek graag vir haar wou vra. Wat het vir tannie so ongelukkig gemaak dat tannie so swaar aan die mondhoeke dra?
Miskien moet ek haar inhardloop en vertel van gisteraand. Toe ek geblikte shrimps en mayonnaise uit 'n frisbee geëet het. Bo-op 'n duin met 'n blikbeker vol OBS in die hand. Heel dekadent.
Wat 'n voorreg. Wat 'n sonsondergang.Wat 'n heerlike sooibrand. Maar ek los dit liewer, want sy sal my seker laat sertifiseer.
Ek weet almal se smake en voorkeure verskil en dis reg so. Party mense hou van formaliteit en leef dit uit sonder om jou soos 'n pleb te laat voel. Maar ek het 'n probleem met die alewige vooruitbeplanning, die reëlings, die VIP-lyste en die gevolglike rampspoedige partytjie. Dis die gewag op die groot dag wat die lekker wegvat. Jy stress jou op oor die rok, die skoene, die partner, die baby-sitter. Dan kom die groot aand. Jy blaas soentjies verby onbekende beroemdes se wange. Hiperventileer in jou stywe nommertjie. Heelwat jolig met 'n tikkie jolyt. Maar die heeltyd knaag die gewonder in die agterkop -- gaan die antwoord homself op hierdie geleentheid ontbloot? Gaan ek vanaand insig verkry? Gaan die wyse man van sy berg af kom en al die raaisels oplos? Met my luck sal die wyse man iets sê soos: Die Noordelig skyn op die bont chrysalis, vasgevang in koue kristal. Huh? The plot thickens.
Dis presies wat met ons lewens gebeur het. Ons worry te veel oor die uiterlike. Ons wag vir die groot dag wanneer alles anders gaan wees. Te veel kennis en inligting van buite maak ons koppe nog meer deurmekaar. En wat gebeur?
Ons vergeet die basics. Ons vergeet om net te lewe. Al is die geldjies skraps en die rekeninge 'n berg.
My ma kla oor ek so baie kaalvoet loop. Dis so gesond, Ma. Al is my hakke so gebars ek kan Daisies daarin plant. (Ok, nie regtig nie.) Daar loop Ma toe die hele Swakopnaweek ook kaalvoet. En sy gloei, want dis lekker.
Skud los die stywe bollas. Dans met 'n kind. Hardloop in die reën. Gee lekker stywe hugs as jy so voel. Runnik soos 'n perd as die lag oorloop. Wees sommer net simpel as dit moet. Kyk vir 'n slag ordentlik in die spieël en sê 'howzit!' vir die wyse man wat vir jou terugkyk.
En skielik is die wagkamer leeg.

Klik hier vir nog Minette artikels

Maroela Boeke en Tierberg Boeke - Laai gerus hulle nuutste katalogus af en kyk daardeur. Hulle het 'n besonderse versameling boeke. Ek het al self van hulle bestel en hulle diens is uimuntend. Regs klik hier om die katalogus af te laai. Daar is ook 'n groot versameling Africana te kry by www.abebooks.com . Tik net Africana in die soekblokkie

Die BEF het kennis gekry van verskeie studiebeurse en werksgeleenthede wat beskikbaar is, vir meer besonderhede, kontaknommers is hieronder.

Sluit nou aan. Maak 'n verskil. Klik hier vir meer inligting

Kontakbesonderhede:
Mnr. Andre Groenewaldt – 082 633 2920 & landlyn: 012 548 6118
Mnr. George Pienaar – 082 338 3295
Faks: 012 548 7242

Hierdie gaan nou 'n gereelde item word. Ek is bly om te sien dat die Boeremusiek tradisie nog so sterk staan....

Nico Carstens

Bron: 15 Goue Jare:  1989-2004  Boeremusiekgilde  

Regs klik hier om die resepte eBoek met Kaaskoekresepte af te laai

Ek het my mees populêre eBoeke op een CD saamgevat. Die Tradisionele SA Resepte, die Kampkosresepte, die Wille samies en die Boererate is almal daar. Die CD maak 'n ideale geskenk maar ook 'n besonderse aandenking.

Die CD verkoop vir R100, posgeld ingesluit, stuur vir my 'n epos vir betalingsbesonderhede.

Dan het ek ook 'n resepte CD in Engels. Die CD bevat meer as 50 volledige resepteboeke en maak die ideale geskenk. Dink net, die ontvanger hoef nooit weer 'n respteboek te koop nie. Prys is R100 wat uitwerk op R2 per resepte eBoek, is dit nou 'n winskopie, of wat? Klik hier vir betalingsbesonderhede.

Kom ons skop oudergewoonte af met Estelle se bydrae. Sy is verbonde aan die Republikein, die enigste Afrikaanse dagblad in Namibië. Kontak haar gerus, sy hoor graag van julle.

BANK RYE

ONS finansiële instellings is 'n belangrike boublok in ons ekonomie. Die meeste mense wat ek by handelsbanke ken, is gaaf en doen wat hulle kan vir die gemeenskap in die vorm van skenkings aan die Kankervereniging, die Dierebeskermingsvereniging en instansies wat na behoeftiges omsien.
Op 'n persoonlike vlak is daar seker maar min van ons wat ons nie reeds tot die bankbestuurder gewend het om ons in moeilike tye te help met 'n ekstra ou oortrokke fasiliteitjie of so nie.
Maar ai, kan ons banke nie net ‘n bietjie meer bedag wees op die nood van kliënte wat, ondanks internet bankgeriewe, bankkaarte wat by outomatiese tellers gebruik kan word en selfs selfoonbankdienste, tog van tyd tot tyd in 'n ry moet staan en persoonlik deur 'n teller gehelp word nie?
FNB, jammer om julle uit te sonder, maar dit is by jul tak in Onafhanklikheidslaan daar skuins oorkant die koedoe, waar ek my nou die dag so liederlik vererg het. In die proses van vererg en opruk, besef ek dat g'n vloermoer of bitsige aanmerking of opmerking enige verskil gaan maak aan die saligheid van die 36 mense wat saam met my in die ry staan nie. Hier moet ek bek hou en stert swaai en die geduld van sewentig maal sewe Jobs aan die dag lê.
Daar is vier toonbanke vir kassiere en 'n ekstra een vir 'n sogenaamde "Express Teller". Dit is 12:00 in die middag, die bank is tjok en blok vol en net twee van die vier tellertoonbanke is beman. By die kitsteller is daar 'n groot, leë afwesigheid.
'n Ou oom agter my in die ry begin mor. Hy roep 'n sekuriteitsman nader en vra of hy nie iemand kan gaan roep om op die benarde situasie waarin die 38 mense (want die ry groei vinniger as wat die voorste kliënte gehelp word) aan te spreek nie. Die arme sekuriteitsman trek sy skouers op.
Ons staan en beweeg voetjie vir voetjie vorentoe. Ek tel die mense voor my in die ry. Daar is 25 voor my, gedeel deur die twee tellers beteken dit dat ek 12 en 'n halfste van voor is. Daar is die lang, slanke, swanger vrou met die rooi trui, die tannie met die gehekelde pienk wolmussie op die kop, die besadigde man met die tienerseun. Die seun met sy Nike têkkies en hande in die broeksakke leun soos 'n moedelose bejaarde teen die pilaar en wag vir sy pa wat soos die res van ons, skuifel skuifel in die ry.
Die tyd stap aan. Ek is nou al 'n halfuur in die ry en beklee die 9de posisie van voor. Een of ander bankbeampte kom met 'n deftige dame met 'n geborduurde pashmina uit 'n ander rigting gestap, praat stilletjies met die arme oorwerkte teller in die derde afskorting. Die deftige dame bly staan daar voor en toe die teller met sy kliënt klaar is, spring grênd mevrou voor in. A nee a! Daar is 'n kollektiewe sug van verontwaardiging wat onder ons beteuterde rystaners opgaan. Grênd même wil nie sommer 'n gewone inbetaling doen nie, nee, sy is duidelik 'n sakevrou wat 'n boek vol tjeks en 'n banksak vol geld inbetaal. Die teller moet boonop ook eers die kleingeld uitsoek en soort by soort bymekaar kry voor dit in sakkies geplaas en geweeg kan word om die regte bedrae te kry.
So gaan dit aan.
Ek staan nou op nommer vier in die ry. Uiteindelik kom nog 'n teller op diens en daar is nou drie van die vier toonbanke beman. Die kitsteller se plek is nog leeg. Die drie kliënte voor my is almal van sakeondernemings en bring hul banksakke en boeke te voorskyn. Al drie toonbanke word nou beset met mense wat op sakeondernemings se rekeninge kom inbetalings doen. Die res van ons met ons enkele tjek of paar note wat inbetaal moet word, sug weer kollektief.
Job, waar is jy? Ek weet jy is diep beproef, maar genadiglik is jy 'n ry in 'n oorvol bank met onderbemande tellertoonbanke gespaar gebly.
Kan die banke nie maar op die uitkyk wees vir wanneer die rye lank raak en 'n ekstra teller van iewers agter opkommandeer om te help nie? En wat van 'n aparte toonbank vir die besigheidsrekeninge?
Ek sê maar net!

Ek stem saam met Estelle, toe ek jare gelede bankkassier was, het elke kassier sy eie tou mense gehad om af te werk, jy het gewerk dat jy klap om jou ry af te werk. Deesdae is daar net een lang tou en jy gaan na die eerste en die beste kassier sodra dit jou beurt is.  Daar is absoluut geen haas by die kassiere nie, die mense in die tou kan mos na een van die ander kassiere gaan, hoekom vinnig werk? Ek sorg dat ek deesdae so min moontlik in die bank kom.- Peter
 

‘n Bak vol insuurskottelgoed

Ouma Anna Grobbelaar van Bedford was een van my baie moeders. Vele kere dat ek by haar huis daar aan die Kagabergkant van die dorp skuilte gevat het as die storms om my woed. Kerkstorms. Skinderstorms. Nonkonformis-storms wat ek in my uitgesprokenheid ontketen het. So geborge as wat ‘n kleindorplewe is, so skuilteloos kan dit wees. Jou sake is almal s’n, en andersom. Almal se kombers en almal se matras, en orals lê ‘n ding.
‘n Puik kant van ouma Anna was haar netheid. Elke doilie, kruiebottel en blompot had ‘n plek. Sy kon in die donker ‘n goue haakspeldjie raakvat sonder haar bril. En haar kombuiswasbak was altyd leeg. “Ek pes insuurskottelgoed,” en sy het die koppie voor jou lippe weggevat vir uitspoel. “En besides, cleanliness is next to Godliness.”
Laterjare het ek ouma Anna se netheid geërf. Maar vóór dit was daar knaend chaos in Plasketstraat 2. Almal smyt neer, bêre dinge in die raarste gate. Niks het ‘n plek nie; almal is byterig as iets soek is. As die foon nie afgesny is oor laatbetaling nie, het die tjekboek verdwyn. Kwitansies en waarborge vir elektriese ware was ‘n dagmerrie. Laaie was verstop van onpaar kouse, souweniers, pap tennisballe, droë penne. Almal se kaste het soos wasgoedmandjies gelyk. Die wasbak was immer getoring met skottelgoed; die strykmandjie het booggestaan. As dit nie ‘n aardrykskundeboek is wat soek is nie, is dit ‘n skêr of ‘n spanner. Dosyne male is die huis omgedolwe op soek na die motorsleutel. As die tuinlus my pak, spandeer ek eers ‘n halfdag om die grafie en vurkie op te spoor. Breek ‘n skoolskoenveter 7.00 soggens, raak dit stiknag, want daar ís veters, maar waar?
Om nie te praat van altyd-laat-wees nie. Teen die tyd dat almal aangetrek en in die kar is, is die gees droewig-beneuk. Dan kom die nekbreekrit. En daar is altyd iets wat iemand vergeet het.
Toe op ‘n dag besluit ek dis genoeg en belê ‘n huisvergadering. Aanwaarts sal ons ouma Anna se beleid volg. Ek sit my vuiskant op die tafel en verbied ‘n geskop van die versene teen die prikkels. Die gryse neem verlof en ons begin uitgooi. Wegpak, weggee, verkoop. Tip toe. Maak vuur met krismiskaarte en papiere. Bokse en bokse bottels vir die tuisnywerheid. Die koshuiskokke vat getjipte koppies, geroeste broodpanne, gehawende plekmatjies, gordyne, seepbakkies. Tydskrifte vir die spreekkamer. Nonsensboeke vir die biblioteek. My ou gryse se senuwee-snare wil skiet, want hy’s ‘n man vir opgaar. Toe ek sy ’76-trouskoene wil weggooi, pieng die eerste snaar.
Maar ek bly onverpoosd werf opruim, en voel hoe die oopheid tot in my sielewerf oorspoel. Lig, ligter, veerligste. Ou bagasie van vergete reise wat my pad versper het. Wêreldsbagasie, gemoedsbagasie. Is waar wat Spreuke 27 sê: Klip en sand is swaar om te dra, maar die ergernis wat ‘n dwaas veroorsaak, is swaarder as altwee.
‘n Maand later was elke opgaarhool afgebreek. Gordyne gewas, binnemure geverf, meubels geolie, vensters en kopergpoed opgeblink, sleutelrak opgesit, liassering gedoen, administratiewe wanorde uitgesorteer. My ou gryse se snare het weer nootvas gepieng, en Plasketstraat 2 was ‘n tabernakel van vrede.
Op ‘n noordewinddag is ek kwartpad die Kaga op om alleen in die berg te huil. Oor aardsgoed wat mens kan weggooi. Party sielsgoed ook. Tog, daar is sielsbagasie wat elke mensling noodwendig soos klip en sand moet saamdra, al wil jy nie. As jy nie al om die ander volmaan ‘n renosterbosbesempie bind en jou binnewerf natspat en by die doflig van die maan vee nie, sal die brandnetels oorneem en jou vol jeukknoppe laat uitslaan. Tot jy jou stukkend krap.
Ouma Anna was op-die-kop oor cleanliness en Godliness. Help weinig jy probéér jou binnewerf ontstrik, terwyl jou buitewerf vol insuurskottelgoed staan. Maar mens moet wakker loop en jou mates reg uitmeet. Want van te veel buitewerf opruim, kom jy straks nooit by jou binnewerf nie. En uiteindelik is die een tóg maar ‘n spieëling van die ander.

Ek ry die in my epos, lees maar saam met my:

Vat nou maar vir Januarie. 'n Maand sonder enige identiteit. 'n Klomp hou vakansie, terwyl die ander sotte sukkel om hul werk gedoen te kry, want die spul wat die tjeks moet teken, lê nog op Margate se strand. Dan jaag almal huis toe met 'n moerse spoed, terwyl pa sit en vloek oor sy overdraft wat in sy kanon is en ma die nuwe rolle om haar middellyf blou knyp. Die res van die maand eet almal viennas en droë Krismiskoek, want die kinders se skoolklere kos 'n plaas se geld.

Arme, stomme Februarie. Nie eens genoeg dae om ’n ware maand te wees nie en kry toe maar Valentynsdag sodat hy nie sleg moet voel nie. In Februarie gooi die meeste mense hul voornemens vir die nuwe jaar oorboord, begin weer rook/drink/vreet, en verval in diepe depressie, want die hond is pregnant en die vrou kla sy's moeg om almal se slaaf te wees.

Maart - nou ja, foei tog. Nog vis, nog vlees. Dis te koud vir somersklere en te warm vir wintersklere. Jy kry ’n vieslike griep en vergeet jou selfoon op die apteek se toonbank. Die rentekoers gaan op en Breggie dreig om universiteit op te skop en haarself te gaan soek op 'n pelgrimsreis deur Indië. Graeme Smith bedank as die Proteas se kaptein, want hy wil meer tyd saam met Herschelle Gibbs deurbring.

Dan is dit April. Immers is daar 'n paar vakansiedae wat die gemoedere opkikker. Die Kaap is te duur en Durban te warm. Dan maar Oudtshoorn toe vir die KKNK waar jy jou beursie in die biertuin, jou geduld by die kaartjieskantoor en jou balans by die brandewynstalletjie verloor.

Mei wêreld. Die Suid-Afrikaanse spanne beklee die onderste vyf plekke op die Super 14 punteleer en die minister van sport sê dinge lyk belowend. 'n Skoolhoof van Pretoria word gevang vir dronkbestuur en sy vrou bieg oor haar dobbelprobleem, wat weer op sy beurt tot haar man s'n gely het. 'n Bekende gay modeontwerper bevestig dat hy eintlik heteroseksueel is en raak verloof aan oud-mej. SA, Suzette van der Merwe. Die Creepy Crawly sluk 'n oordosis herfsblare in.

Junie is nes Julie, jy spel hom net verskillend. Die verwarmer brand uit, die kaggel verstop en die warmwatersak lek. Robert Mugabe koop vir hom 'n woonstel in Kampsbaai en George Bush verklaar oorlog teen Switserland. Skoonma kom kuier en die boerboel vreet haar nuwe paar Hush Puppies op.

Julie het nog nooit die son gesien nie. Hy dra 'n grys mus, 'n langpyponderbroek en stewels wat sy voete laat stink. Dis nat in die Kaap, droog in Gauteng en koud in die Vrystaat. In die hoofstraat van Benoni, vroeër herdoop na Charlize Theron Boulevard, open ’n Charlize Theron-droogskoonmaker, 'n Charlize Theron-skoonheidsalon en 'n Charlize Theron-drankwinkel.

Eintlik wou Augustus nog altyd September gewees het. Nou steel hy maar 'n paar bloeisels en 'n bietjie son om sy vaal gesig in te kleur. Almal karring net aan, behalwe ons adjunkpresident, wat die wêreld vol rits in haar eie Gulfstream-jet. Sy sê gerugte dat sy haar vliegtuig teen 'n onbekende bedrag by 'n kontak van Schabir Shaik gekoop het, is ongegrond.

September is net 'n ander woord vir sinus. Meeste mense stik, stotter en snuif die maand deur. Patricia Lewis en Amor Vittone skryf saam 'n boek: “Skoonheid vergaan, maar silikoon bly staan.” Pa val van die leer af terwyl hy die geute verf, en ma sluit by Weight Watchers aan, want die vakansie is net om die draai.

Oktober is miskien die mooiste, mooiste maand, maar terwyl die lente sy kleure en geure in 'n weerbarstige streep oor die landskap trek, klim die herinnering aan verspeelde dae onder jou gewete in. Die jaar is amper verby en wat het jy nou eintlik gedoen. Bôgeroll! Die boek wat jy wou skryf, die marathon wat jy wou hardloop, die slegte gewoontes wat jy sou afleer – het niks van gekom nie. In stede daarvan is jy luier, dikker en dommer as ’n jaar gelede.

November begroet jou met 'n kakofonie van voortydige Krismisklanke. Ná drie doppe op die office party beledig jy jou baas, lê aan by die ontvangsdame en brand 'n gat in die duur, gehuurde tafeldoek. Op Guy Fawkes raak die hond, die huishulp en die tuinslang weg. Sussie word naar op haar matriekafskeidrok en boetie kleur sy hare pers.

Desember is die begin van die einde. Steve Hofmeyr stig sy eie kerk, “F*k*ofpolisiekar” stel hulle gospel-CD vry en Leon Schuster se nuwe fliek, "Daar's 'n Xhosa in my kooi", is 'n wegholsukses. Op Oukersaand gee pappa vir mamma 'n bottle "You're the Fire," en mamma maak vir pappa so warm dat hy Kersdag nog vonke doodslaan.

Voorspoedige 2008 - Ek kan nie wag nie!

Met elke uitgawe fokus ek op 'n Afrikaanse webwerf.  
Gaan kyk gerus na die Bloedrivier webwerf

Afrikaanse Lied

Iemand wat in Melbourne woonagtig is stuur vir my nou die dag die skakel na 'n webwerf wat Afrikaanse midi's op het asook die woorde van 'n hele klomp Afrikaanse volksliedere. Johann Lochner, die eienaar van die webwerf verleen toe goedgunstiglik toestemming dat ek van die woorde vir my nuusbrief kan gebruik. As julle self wil gaan kyk,klik op die skakel:
Ons Blêrkas van Afrikaanse Volksmusiek

Ek wil egter hierdie keer die woord van die liedjie - Bloedrivier - hier weergee. Dis vir die eerste keer gesing by
die Geloftediens op Bloedrivier hierdie jaar. Dit is bestem om 'n treffer te word sodra dit vroeg in 2008 op
Coreen se eerste CD sal verskyn.

Bloedrivier 

In 1838 is God se hulp gevra om die boere in hul nood te steun, te behoed en te bewaar
'n Monument sal hulle bou en die dag sal heilig bly,
Hul enigste wapen - hul geloof - met die Here aan hul sy ...

Die nag was kul en donker, die impi's staan en wag,
die lampies op die ossewaens soos Mahlozi's in die nag
'n Strandwolf sluip daar tussendeur, hy's onheilspellend daar
Die mis sak toe, die vyand druis, hul wag op die bevel.

In die geslote walaer, in 'n see van heidendom
is daar 'n lig wat helder skyn - die lig van Christendom.
Die stemme van 'n mannekoor weerklink deur digte mis
Psalm agt-en-dertig, stel almal weer gerus.

KOOR
Maar dieselfde God van Bloedrivier is steeds ons God vandag
Hy verstaan ons grootste vrese, Hy staan by ons deur die nag
Kom ons almal vat weer hande, erken sy grote Mag
Want dieselfde God van Bloedrivier is steeds met ons vandag

Twee skote van 'n dubbel-loop, die stryd het pas begin
Die isilongo kondig aan Dingaan - ons sal oorwin
Maar God ons Vader is met ons, die vyand word verslaan
Die veld drink bloed, soos op Golgota - dit moet ons verstaan

KOOR
Maar dieselfde God van Bloedrivier is steeds ons God vandag
Hy verstaan ons grootste vrese, Hy staan by ons deur die nag
Kom ons almal vat weer hande, erken sy grote Mag
Want dieselfde God van Bloedrivier is steeds met ons vandag

Asyn Asseblief

Die Franse noem dit vinaigre – suur wyn. Dit is hoe asyn per ongeluk ontdek is. Die maak van asyn is ‘n eenvoudige proses. Eerstens word natuurlike suiker met die byvoeging van gis verander na alkohol. Daarna is Acetobacter bakterieë verantwoordelik vir die verandering van die alkohol na suur. Hierdie tweede fermentasie proses vorm die asyn.

Deur die eeue heen is asyn gemaak van die molasse, sorghum, vrugte, heuning, bier, stroop, aartappels, beet, malt en graan. Die proses van twee fermentasie bly presies dieselfde. Eers van suiker na alkohol en dan van alkohol na asyn.

Daar is verskillende tipes asyn wat ons vandag gebruik en elke tipe het sy eie storie. Balsamiese asyn word gemaak deur die druif te kook en dan gaan dit deur ‘n natuurlike fermentasie proses deur die asyn in verskillende vate van verskillende hout te plaas. Daar word geen ander kruie of spesery bygevoeg nie.

Met die maak van mout asyn word die stysel eers verander na suiker en daarna gefermenteer.

Rooi- en witwyn asyn word gemaak van geselekteerde rooi- en witwyne wat dan ‘n tweede keer gefermenteer word. Die asyne neem gewoonlik so ‘n bietjie van die smaak en geur van die wyn aan.

Dan kry mens ook ryswyn. Wat ryswyn uniek maak is dat dit ‘n redelike sagte smaak het en dat dit gegeur kan word met kruie en speserye.

Daar is ook nog appel asyn wat vir verskeie redes in ons huis is.

Deur die eeue is asyn gebruik vir baie dinge. Die Babiloniërs het asyn gebruik om kos in te preserveer. Roomse legioene het asyn gedrink as ‘n verfrissings drankie. Tot Cleopatra het al ‘n weddenskap oor asyn gewen. Sy het blykbaar iemand gewed dat sy ‘n fortuin kan uitdrink saam met ‘n ete. Wat sy toe gedoen het was om pêrels in asyn op te los en toe te drink. Sy het die weddenskap gewen.

Hippokrates het asyn se medisinale waarde ook raakgesien en in die Bybelse tye is asyn ook gebruik vir helende eienskappe. Toe Hannibal oor die Alpe getrek het, het hy vuur om die rotse wat in sy pad is, gemaak. As die rotse dan baie warm is het hy asyn op die rotse gegooi. Dit het veroorsaak dat die rotse kraak en verkrummel.

Asyn kan omtrent vir ewig hou. Aangesien asyn suur is, is dit selfpreseverend en dit het ook nie verkoeling nodig nie. Gekleurde asyn kan miskien sy kleur begin verloor maar nie sy smaak nie. Probeer gerus om verskillende tipes asyne in die huis aan te hou en begin eksperimenteer met die verskillende smake. U kan dalk verras word.

Ek luister mos een Saterdagoggend na Amoré Bekker op RSG waar sy 'n onderhoud voer met Braham van Zyl. Ek kontak hom toe en is nou op sy poslys, hier volg een van sy vertellings. Kontak hom gerus en vra om op sy poslys te kom. (Eposdres onderaan die artikel) Hy stuur 'n 'n gereelde nubrief uit.

DIE GANNAGAPAS en MIDDELPOS; Noord-Kaap Provinsie
Bennie Hansen van Ashton skryf op 8 Augustus 2006 aan my:
“Baie dankie vir al die interessante plekke wat jy met ons deel. Ek wil jou vertel van hoe ons verlede Saterdag met ons motorfietse oor die Gannagapas na Middelpos gery het. Ons beginpunt vir dié besondere reis was vanaf die Ceres Karoo pad, net voor die Tankwa Karoo Nasionale Park, waar ons regs afgedraai het. Ons het in die hotel op Middelpos oorgebly. Die berge het gelyk of dit aan die brand is, so oortrek was dit van die blomme. Orals het riviere geloop. Ek wonder of ek dié deel weer so in my leeftyd gaan ervaar. Dit was regtig ‘n belewenis. My motorfiets is nog in myl afgemerk en ons het vir dié tog heen en terug 240 myl gery.”

Skryf vir Braham en vra om op sy poslys geplaas te word en ontvang sy reisbeskrywings direk van hom af! e-pos : info@explore-sa.com

'Hierdie huis,' sê die eiendomsagent, 'het beide sy goeie punte en sy slegte punte. Om aan jou te wys dat ek eerlik is, gaan ek openlik daaroor wees. Die nadele is dat daar is 'n chemiese fabriek een blok suid is, en 'n abbatoir 'n blok noord.' 'Wat is die voordele?' vra die voornemende koper. 'Die voordeel is dat jy altyd kan sê in watter rigting die wind waai.'


Die aantreklike jong spraakterapeut vestig haar in die Kaap, waar sy 'n praktyk begin. Sy het 'n groepie hakkelende jong mans, maar maak nie eintlik vordering met hulle nie. Uiteindelik besluit sy om 'n ongewone eksperiment te probeer: Sy kom na die groepsessie met skamele klere aan. Sy beloof dat as enige van die jongmans in die groep vandag 'n sekere ding kan regkry, sy hom 'n Franse soen sal gee as beloning. Hy moet die dorp waar hy gebore is, se naam kan sê sonder om te hakkel. So gesê, so gemaak. Opgewonde probeer die eerste ou: 'K-k-k-k-k-Kaapstad!' en sink moedeloos op sy stoel neer. Die tweede ou staan op en sê: 'MmmmmmmMalmesbuRy!' en slaan moedeloos op sy heup. Die derde ou haal diep asem en sê: 'Durban!' 'Mooi!' sê die spraakterapeut en soen hom 'n volle minuut lank met oorgawe, soos sy beloof het. Toe sy klaar is, vra sy: 'En wat sê jy daarvan?' Waarop hy uitasem antwoord: '.....v-v-v-v-v-ville!'

Van: http://skoongrappies.com
 

Laat jou wildste drome waar word, kry 'n kaartjie in die UK Lottery, klik net hier  Die boerpot is gereeld om en by  £11 miljoen, ( R140,000,000), sjoe, dis darem maar baie nulle!! Maar dis nog NIKS! Die Euromillions Lotto staan huidiglik op 181 miljoen Euro, dis om en by R1,719,500,000. Eishhhhhh. Vat 'n kans, wie weet???

Ek is betrokke by hierdie inisiatief van Elsabé, kyk tog asseblief of julle nie ook 'n bydrae kan maak nie, besoek ook hulle webwerf.   Lees asseblief die nuusbrief en kyk of jy kan help.

Bankbesonderhede:
Danville Hulp Projek
FNB - Brooklyn
Takkode:- 251 345
Tjek rek: 620 546 34128
Swiftkode: FIRNZAJJ926

Aflewerings adres:-

286 Cliffendale rylaan
Faerie Glen
Tel 012 991 3914 Sel 082 8282 551
E.pos - elecnet@mweb.co.za
Webwerf: www.danvillehulp.co.za
PS Bel asb voor jy ry.

Armman se Poeding

1 Koppie meel
1 Eetlepel botter
3/4 Koppie suiker
1 Desertlepel appelkooskonfyt
1 Eier
1 Teelepel asyn
1 Gelyk teelepel koeksoda
Sout
1 Koppie melk
Meng meel en suiker en vryf botter in. Klits eier en konfyt saam. Voeg by eerste mengsel.
Meng melk met koeksoda en asyn en voeg by mengsel. Bak vir 1/2 uur by 180º C.
Sous:
1 Koppie room
3/4 Koppie suiker
1/4 Koppie botter
1/2 Koppie kookwater
Kook alles saam. Gooi warm oor poeding wanneer uit die oond kom. Bedien warm of afgekoel met vla


Brood-en-Botterpoeding

10 snye wit brood, korsies afgesny en in groot blokke gesny
½ (125 ml) koppie suiker
3 eetl. botter
4 k (1 liter) melk
4 eiers
Pak blokke brood in ‘n gesmeerde vuurvaste bak en strooi die suiker bo-oor.
Smelt die botter in die melk.
Klop die eiers goed en voeg die melt-en-bottermengsel daarby. Roer goed deur.
Gooi melkmengsel oor die brood en laat week vir sowat vyf minute.
Bak vir 40min op 180° (tot gestol)
Intussen, maak die bolaag:
1 k (250 ml) botter
2 k suiker
2 eiers
2 tl. vanilla-geursel
Gebruik ‘n elek menger (of voedselverwerker) en meng die botter en suiker tot goed gemeng. Voeg die eiers een vir een by. Klop tot romerig. Voeg vanilla–geursel by.
Smeer oor die gebakte poeding sodra dit uit die oond kom. Werk vinnig want die smeer smelt. Plaas terug in oond en bak vir ‘n verdere 20 min teen 180°.
Bedien met vla indien verkies.

Bruinpoeding Sonder Eiers

3 kop Meelblom
3 teel Koeksoda
3 eetl Margarine
1 kop Melk
3 eetl Gouestroop
Sout
Smelt botter en stroop saam, laat afkoel. Los koeksoda in melk op en roer in.
Sif meel en sout in en meng deeglik.
Stroop:
Kook 3 kop suiker, 6 kop kookwater, 1 eetl gouestroop en 1 eetl botter in 'n groot kastrol. Skep lepelsvol deeg in warm stroop en laat opkook.
Plaas deksel op en laat 1 uur lank stadig kook.
Indien verkies, kan 1 eetl gemmer bygevoeg word vir smaak.


Joghurt-Tert/Poeding

500ml Joghurt
1 Pakkie jellie
1 blikkie kondensmelk
1 houer vars room [250 ml]
Vars of ingemaakte vrugte.
Grenadillamoes saam met Grenadilla
Joghurt [opsioneel]
Gebruik enige geur joghurt van jou keuse en gebruik dieselfde geur jellie.
Suurlemoenjellie is veilig om saam met alle joghurts te gebruik aangesien daar nie alle geure jellies beskikbaar is nie.
Meng jellie met 1 koppie kookwater en laat afkoel.
Klits alle bestanddele goed saam tot romerig.
Vir poeding:
Gooi in bak en laat stol in yskas
Vir tert:
Pak beskuitjies of konfytrol ("jamroll") in tertbak en gooi mengsel bo-oor en laat stol in yskas

Karamelpoeding

Beslag
2 koppies meelblom
2 teelepels bakpoeier
2 ml sout
Sif saam.
1 koppie suiker
4 eetl appelkooskonfyt
2 eiers
2 koppies melk
Klits suiker, konfyt en eiers baie goed saam en voeg meelmengsel by.
Voeg 2 koppies melk geleidelik hierby.
3 eetlepels asyn
2 teelepels koeksoda
Meng en vou in mengsel in.
Bak in 'n groot skottel vir ongeveer 45 min by 200°C.
Sodra dit gaar is, haal uit oond en gooi sous oor.
Sous
2 koppies suiker
2 koppies melk
1 eetelepel vanilla
1 koppie water
125 ml botter
Kook alles saam en gooi oor warm poeding.

Koue Sagopoeding

4 koppie melk.
1 koppie melk.
4 eiers.
1 koppie kookwater.
1 koppie sago.
1 koppie suiker.
1 p. jellie
Kook 4 koppie melk en sago saam. Meng orige melk, suiker en eiergele en voeg by sagomengsel.
Los jellie in kookwater op en voeg by mengsel.
Klop wit van eier styf en vou in. Plaas in yskas.

Hoofpyn:

Drup 2 of 3 druppels dun skoon teer op di hoof
Flugsout sterk opruik
'n Koppi sterk koffi drink
Was die voorhoof en slape met asyn
Klapperoli met fyngesifte kruit insmeer
Sit 'n seepplystertji op di slape

st se  pitkos

Klik hier om st se webwerf te besoek
en om in te teken op sy weeklikse nuusbrief

“Die weeklikse nuusbriewe van Dr Potgieter is my dosis lewens vitamiene en het weer kleur en motivering vir my lewe gegee” – ‘n leser.

Nog gevleuelde woorde van ST: